Burabaj (Borowoje) (kaz. i ros.: Бурабай) położony jest w północnym Kazachstanie, ok. 215 km od Nur-Sułtanu. Jako kurort zasłynął w poł. XIX wieku dzięki klimatowi. Powstały się tu sanatoria, w których leczono m.in. schorzenia układu oddechowego.
Nazwa
Wydaje mi się, że ludzie stosują wymiennie nazwę Borowoje ( częściej rosyjskojęzyczni) oraz Burabaj. „Bura” znaczy po kazachsku wielbłąd. Historyczna nazwa jeziora Burabaj to Auliekol ( (Аулиеколь), co oznacza „ święte jezioro”.
Wieś i jezioro noszą tę samą nazwę.
Historia kurortu
Od XVIII wieku Imperium Rosyjskie stopniowo obejmowało terytorium Kozaków, którzy w tym czasie byli koczownikami, broniąc ich przed atakami wrogów zewnętrznych.
W 1849 r. powstała pierwsza osada kozacka, a rok później nad brzegiem jeziora Szczuczie pojawiła się osada o tej samej nazwie, która później stała się miastem Szczucińsk.
W 1869 r. na terenie tego regionu Kozak Zubow zbudował młyn wodny między jeziorami Borowoje i Wielkie Czebacze, wokół którego zaczęli mieszkać również inni osadnicy. W ten sposób pojawiła się osada Borowoje .
Malownicze miejsca, czyste powietrze i kumys ( napój z mleka klaczy) zaczęły przyciągać mieszkańców Rosji. Tak powstał kurort Borowoje.
Pierwsze sanatorium otworzył w 1910 roku rosyjski lekarz.
Legenda o powstaniu Burabaju
Kiedy Allach rozdzielał ziemię między różne narody, Kazachom przypadł w udziale step. Byli z tego zadowoleni, bo mogli na nim wypadać konie. Po jakimś czasie monotonny krajobraz znudził im się i poprosili o zmianę. W worku Allacha zostały już tylko resztki. Wysypał więc to co w nim było i tak powstało Borowoje ( Burabaj) z lasami, górami i jeziorami.
Jeszcze jedna legenda …
Jest jeszcze jedna opowieść ludowa dotycząca pochodzenia pięknego Burabaju. Mówi ona, że Stwórca Świata dał Kazachom step i nie chciał rozstać się z pozostałościami lasów, gór, jezior i rzek. Wtedy Aldar-Kose (postać z kazachskich baśni) postanowił pomóc swojemu ludowi i zaprosił Allaha do zabawy w chowanego na pustynnym kazachskim stepie, ale poprosił go o stworzenie wzgórza, aby można było się gdzieś schować.
Allach stworzył niewielkie wzgórze (obecnie znajduje się ono w zachodniej części miasta Kokszetau i nazywa się „Bukpa”, co w tłumaczeniu oznacza „schować się”). Podczas gry Aldar-Kose niepostrzeżenie zrobił dziurę w worku, w którym znajdowały się resztki przyrody, a przez nią na step wysypały się góry, lasy, rzeki i jeziora.
Aldar Kose to kazachska bajka ludowa i imię głównego bohatera. Jest symbolem chytrego, ale bardzo miłego człowieka. W bajkach jest oszustem, okłamuje chciwych, bogatych, złych chanów i pomaga biednym i słabym ludziom.
Państwowy Narodowy Park Przyrodniczy „Burabaj”
Został utworzony w 2000 roku.
Lasy
W parku możemy podziwiać sosny i brzozy.
Góry i skały
Mam wrażenie, że tutaj każda góra ma legendę. Wszyscy też dopatrują się ciekawych, często zaskakujących, kształtów. Jednak coś jest w atmosferze Burabaju, że nawet ja widzę ułożone ze skał wielbłądy, słonie, czarownice, młode dziewczyny, a nawet profil jednego z pisarzy;)
Jeziora
Na terenie parku jest obecnie 14 jezior. Jezioro Burabaj należy do bardzo często odwiedzanych przez turystów . Zimą zamarza i można po nim chodzić 🙂
Jedno jest pewne – widoki są tu cudowne !
Polana Abylaj Chana
Położona jest u podnóża najwyższego szczytu Koksze ( 947 m n.p.m.). W roku obchodów 280-lecia Abylaj Chana (1991) na łące ustawiono stelę. Powstało też muzeum, które mam nadzieję odwiedzić następnym razem.
Znajduje się tam również naturalny kamienny tron Abylaj Chana.
Jest to święte miejsce dla Kazachów. Podobno wyjątkowy mikroklimat powoduje, że organizm otrzymuje pozytywną energię, „odmładza się”.
